အဲဒီည....

ကံဆိုးရာ..မိုးေတြရြာတယ္
အညၾတဘ၀မွာ
မိုးေတြကလည္း ရြာလြန္းတယ္ဗ်ာ..
သက္တန္ ့ေတြ
ဆြတ္ပ်ံ ့စရာေတြ
မပါလာခဲ့ဘူး……..
စိုက္ခဲ့တဲပန္းေတြ ေၾကြခဲ့ၿပီ…
မမက္ဖူးတဲ့ အိပ္မက္ေတြ
ခိုးခိုး မက္္ခဲ့တယ္…..
ငါ့ အတြက္
တံခါးေတြ
မီးျပတိုက္ေတြ
ျပတင္းေပါက္ေတြ
ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့တယ္….
ၾကိဳပြင့္မရွိတဲ့ ဘ၀
ေတာင္ပံေတြ လည္း
မေတာင္းတမိေတာ့ပါဘူးေလ…
အမွတ္တရ ေလးေတြနဲ ့
ညေတြ ေတာက္ပခဲ့တယ္ေလ….
ည အိပ္ေတာ့
ႏွင္းေတြ ေၾကြေၾကြက်ခဲ့တယ္….
မိုးေတြရြာၿပီးရင္း
ရြာလြန္းတယ္ဗ်ာ….
ဒါေပမဲ ့
ကႊ်န္ေတာ္…သူမကိုလြမ္းတယ္…
ၾကယ္ေတြအကုန္ေၾကြၾကခဲ့တယ္
ဗလာမဲ့..ေကာင္းကင္ၾကီးေလ
အရာရာထက္လွခဲ ့တယ္……အဲဒီညက….

ေမာင္ေန

ေပြေဆာ္ဦး.....

ဖုန္ေတြ ထလို ့ေကာင္းတုန္း
မိုးေတြ တိမ္ေတြ က
ညႈိ ့ခ်က္ျပင္းေရာ့ပါသေလာ့…..
လင္းအားေတြ ႀကီးတုန္း
စင္းေနတဲ့ မ်က္လံုးေလးက
ညဥ့္ဆံုးဆံုးခ်ဳပ္ခဲ့ပါသေလာ့…..
ေပါသြပ္ေဖာေရာင္ေနတဲ့
ၿပိဳမေယာင္ ၿပဳံးမေယာင္
ငါတစ္ေကာင္ေတာ့
ျခေသၤ့ျဖစ္လိုက္
ၾကြက္ျဖစ္လိုက္ေပါ့……
အဆီအသားေတြၾကားက
နီေနတဲ့အစိုင္ေလးက
အႏ ၱရာယ္ကင္းဂါထာမန္းမႈတ္ေပးပါအံုး….
ဒီအသက္ငင္ ေနတဲ့
အၿပံဳးေလး အတြက္
ေပြေဆာ္ဦး အနမ္းေလး ေတာ့ေပးပါရေစ….
ရဲရဲနီ ေနတဲ ့အနာေဖးေတြ အတြက္
ငါမ်က္ရည္ပိုေတြ ေဆာင္ထားခဲ့တယ္ေလ..
ေဇာေတြကပ္ေနတဲ့ၾကည္လင္တဲ့ေန ့
သို ့ေပမဲ့လည္း
ဖုန္ေတြ ထလို ့ေကာင္းတုန္း

ေမာင္ေန

ထူအမ္းမေနတဲ့ လက္......

ဟိုမွာလည္း မင္းျမင္တယ္.
ဒီမွာလည္း မင္းျမင္တယ္.
တို ့လို ့တြဲေလာင္း
ၿပိဳးလို ့ျပက္လို ့
ဘာေတြမွ ဆင္မထားတဲ့
ငါ့ လက္ကေလး ကေသးတယ္..
ငါ့လက္ကေလးနဲ ့
စည္းေတြနဲ ့ ေဘာင္ခတ္
မသဒၶါေရစာေတြ
ထူအမ္းေနတဲ့
ပါးစပ္ေတြလည္း
ဆုတ္မကိုင္ ထားဘူး…..
ငါ့လက္ကေလးနဲ ့
ၿပိဳးၿပိဳး ျပက္ျပက္
လူတိုင္းမက္တဲ့
မခ်ိ မဆံ့ေတြလည္း
ဆုတ္မကိုင္ ထားဘူး…..
ငါ့လက္ကေလးနဲ ့
မိုးေကာင္းတုန္း ေရခံ
ေရသန္ ့ထုတ္ေနတဲ့
ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ေတြလည္း
ဆုတ္မကိုင္ထားဘူး…...
ငါ့လက္ကေလးနဲ ့
မ်က္ရည္ ေငြ ့နဲ ့
ေပါင္းခံထားတဲ့
လက္ေတြလည္း
ဆုတ္မကိုင္ထားဘူး……
ငါ့လက္ကေလးနဲ ့
ထူျပစ္ျပစ္ အသံေတြနဲ ့
ရခဲ့တဲ့ အဆီႏွစ္ေတြလည္း
ဆုတ္မကိုင္ထားဘူး….
မင္းယံုမယ္ ဆိုရင္ေပါ့
ငါ့ရဲ ့
ၿပီးေတာ့
ငါ့တို ့ရဲ ့လက္ေတြ
ဟာ……ကြာ…..
တကယ္ဆို
အတၱေတြ ေဖာက္ထုတ္လိုက္ဖို ့ေကာင္းတယ္…..

ေမာင္ေန

ေလဘယ္..

ေစ်းမႀကီးတဲ့
အလွတရား အတြက္ေပါ့….
ေစ်းမေခၚလို ့
ေစ်းမႀကီးတာ
တန္ဖိုးမဲ့ သတဲ့လား….
အၿမီးရွည္မွ
တန္ဖိုးရွိ သတဲ့လား…
မင္းေစ်းျဖတ္ ခံရတာ
မင္းအတြက္ အားဆို
ေစ်းဆို တာအတက္အက် နဲ ့ေနာ္…..
လုပ္ခြင့္ရတိုင္း
ဂုဏ္ယူစရာ ဗလာပြနဲ ့
ဂုဏ္ယူေနတဲ့
ေလဘယ္ကပ္ခံ ေတြအတြက္
ရုိးသားတဲ့
ေစ်းမဲ့ အလွတရားေလး ေရ……
မင္းအားငယ္ေန သလား
မင္းအသံထြက္ ရယ္လိုက္စမ္း..ဟ…
ဂုဏ္ယူစရာ ေတြနဲ ့
ေမတၱာေခါင္ရပ္၀န္း မွာ
မိုးေတြ ေစ်းမဲ့ေနတာ
သိရက္နဲ ့….သိရက္နဲ ့…..
ခ်စ္တက္တဲ့ ေလာကႀကီးေရ…
မုန္းတက္တဲ့ ေလာကႀကီးေရ…
ၿပဳံးတက္တဲ့ ေလာကႀကီးေရ…
မဲ့တက္တဲ့ ေလာကႀကီးေရ……
ရင္ထဲ ကအသံနဲ ့ အတူ
ၾကာညိဳနံေတြ ထံုအိသင္းေစခ်င္တယ္..ကြာ…
ေစ်းမႀကီး တဲ့
အလွတရား အတြက္ေပါ့…….

ေမာင္ေန

ေျပာေျပာ…..

၂၄နာရီမျပည့္ တဲ့
ေန ့ေတြထဲ သူတို ့
ေနရာယူထားတယ္…..
လူေစာျဖစ္ လို ့
လူစြာလုပ္ရင္
အသက္မဲ့ ဟုတ္ တစ္ခု
ခ်ီးျမွင့္ေစ မေပါ့……
ေလယာဥ္စီး လည္း
ခရီးသည္ပဲ……..
ေထာ္လာဂ်ီစီး လည္း
ခရီးသည္ပဲ……..
နာမ၀ိေသသန နဲ ့
ေနရာမယူနဲ ့…..
ေ၀စရာရွိရင္
အျမင္ကတ္ေအာင္ ေ၀ျပၿပီး
ေၾကြၾကမွ အမႈိက္လွဲဖို ့
မျပင္းနဲ ့……….
အားမသန္လို ့ လက္ကမ္းခဲ့တာ
သူတို ့လက္ေတြက
နာမည္ခံ ထင္ေပၚၿပီး
မေရာင္ရာ ဆီးလူးတယ္ကြာ…
လူကို လူလို ့မျမင္ၿပီး
မင္းလူသိ တာ
မေကာင္းတက္လို ့
ဂုဏ္ယူတယ္………
မင္းတက္မွန္း ငါသိတယ္
ငါသိခ်င္တာ
မင္းဘယ္ေလာက္ ေပးေ၀ႏုိင္မလဲ….
ေျပာတိုင္းသာ စကားျဖစ္ရင္
ငါ့ နားဆံ့ဖို ့
ၿမိဳ ့သစ္ေဆာက္အံုးမည္………….

ေမာင္ေန

ေမႊးတဲ့ပန္း...

လိႈင္လိႈင္ ေၾကြတဲ့
ပန္းေတြ ၾကားထဲ
မင္းရဲ ့အၿပံဳးရိပ္မ်ား
စိုးမိုး ေနေလသလား…..
ၿပံဳးၿပံဳး ေနတဲ့
ဆူးခက္ေတြ ၾကားထဲ
မင္းရဲ ့အလွမ်ား
သို၀ွက္ ေနေလသလား….
ၿပံဳး..ပ..ေစ…လွ..ပ..ေစ..
ဆူးေတြလည္း ေ၀ေနပေစေပါ့…
လုံးလုံး မသိခဲ့
ရႈံးရႈံး ခဲ့တဲ့ အရႈံးေတြ
ဆူးခက္ ေတြၾကား
ေၾကြပန္း ေတြၾကား
မ်က္ရည္ ေသာက္ၿပီး
ေမႊးေမႊး ေနၿပီေလ…….
အရႈံးပန္း ေတြပြင့္လန္း
ပင္လံုးကၽြတ္ လႈိင္ေစေတာ့ မွ…..
အဆီအစ္ေနတဲ့
ငေအာင္ ကို ၾကြားမွာေပါ့….
ထိုအခါ
ေလေျပညွင္းက
မ်က္ႏွာလြဲေနေရာ့မယ္မထင္…..

ေမာင္ေန

အေမာ ေဖာက္မိစဥ္........

အေနမနီးတဲ့ အေတြးေတြကို
ေယာကၡမ မသိေအာင္
ခိုးေျပးဖို ့ ႀကိဳးစားဖူးတယ္…..
ေန ့ျပန္တိုးက မ်ားေလေတာ့
ႀကဳံရာ က်ပမ္း ေပါ့….
ႀကိဳပြိဳင့္မ်ားတဲ့ ဘ၀
ရွာလည္း လိုေနမွာပဲ……
ရင္ခုန္စရာ လား….
ေနရာအႏွံ လည္းေသခဲ့ ဖူးတယ္..
သခ်ဳိင္းအႏွံ လည္းေရြးခဲ့ ဖူးတယ္….
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လမ္းမေပ်ာက္ေအာင္
အခက္အခဲဆီက ….
မီးတစ္တို ့ ေလာက္ ခင္ဗ်ာ…..
ခင္ဗ်ား……….နားအုံး……
အားေပးစကား ေျပာခဲ့တယ္……
သတင္းမွာ
ကိိုယ္အားကိုယ္ကိုး ပါတာမ်ားလို ့
နား၀င္မွာ ခ်ဳိ၊ခ်ဥ္၊ဖန္၊ခါး
ရသာစံု ေနၿပီ။
အေတြးေတြကို အေမာေဖာက္လို ့
ခြဲစိတ္ဖို ့ေမ့ေဆးေပးဖူးတယ္…….
ရလဒ္နဲ ့တန္ဖိုးမျဖတ္တက္ေအာင္
ဆရာေတာ္ သင္ေပးခဲ့တယ္……
တန္ဖိုးျဖတ္လို ့ရရင္ေစ်းမႀကီးဘူးလို ့
မွတ္တယ္……
ကိုယ္မွန္္ ရင္ရေအာင္ျငင္းတယ္
ႀကိမ္ေပးလို ့ တန္ေအာင္
ေအာ္ငို တယ္…….
မ်က္ရည္မထြက္ တက္္ေအာင္
သင္တယ္……
လူစုံရင္ သိတာအကုန္ေျပာမယ္…
ပန္းတိုင္ သိလည္း
ကားခတက္ လို ့……..
လမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္
ေရာက္မွန္းသိလည္း ၾကာေနဆဲေလ……………

ေမာင္ေန