Thursday 30 August 2007

အေမာ ေဖာက္မိစဥ္........

အေနမနီးတဲ့ အေတြးေတြကို
ေယာကၡမ မသိေအာင္
ခိုးေျပးဖို ့ ႀကိဳးစားဖူးတယ္…..
ေန ့ျပန္တိုးက မ်ားေလေတာ့
ႀကဳံရာ က်ပမ္း ေပါ့….
ႀကိဳပြိဳင့္မ်ားတဲ့ ဘ၀
ရွာလည္း လိုေနမွာပဲ……
ရင္ခုန္စရာ လား….
ေနရာအႏွံ လည္းေသခဲ့ ဖူးတယ္..
သခ်ဳိင္းအႏွံ လည္းေရြးခဲ့ ဖူးတယ္….
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လမ္းမေပ်ာက္ေအာင္
အခက္အခဲဆီက ….
မီးတစ္တို ့ ေလာက္ ခင္ဗ်ာ…..
ခင္ဗ်ား……….နားအုံး……
အားေပးစကား ေျပာခဲ့တယ္……
သတင္းမွာ
ကိိုယ္အားကိုယ္ကိုး ပါတာမ်ားလို ့
နား၀င္မွာ ခ်ဳိ၊ခ်ဥ္၊ဖန္၊ခါး
ရသာစံု ေနၿပီ။
အေတြးေတြကို အေမာေဖာက္လို ့
ခြဲစိတ္ဖို ့ေမ့ေဆးေပးဖူးတယ္…….
ရလဒ္နဲ ့တန္ဖိုးမျဖတ္တက္ေအာင္
ဆရာေတာ္ သင္ေပးခဲ့တယ္……
တန္ဖိုးျဖတ္လို ့ရရင္ေစ်းမႀကီးဘူးလို ့
မွတ္တယ္……
ကိုယ္မွန္္ ရင္ရေအာင္ျငင္းတယ္
ႀကိမ္ေပးလို ့ တန္ေအာင္
ေအာ္ငို တယ္…….
မ်က္ရည္မထြက္ တက္္ေအာင္
သင္တယ္……
လူစုံရင္ သိတာအကုန္ေျပာမယ္…
ပန္းတိုင္ သိလည္း
ကားခတက္ လို ့……..
လမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္
ေရာက္မွန္းသိလည္း ၾကာေနဆဲေလ……………

ေမာင္ေန


No comments: